KODEKS ETYCZY POLSKIEJ LICENCJI TERAPEUTY BEHAWIORALNEGO

 

 

Działalność zawodowa terapeuty oraz superwizora behawioralnego jest skoncentrowana na udzielaniu profesjonalnej pomocy osobom z różnego rodzaju zaburzeniami czy problemami. Kodeks etyczny ma pomóc w rozwoju wrażliwości etycznej, ma uzmysławiać wagę tych procedur, które chronią etyczny walor procesu terapii oraz ma ułatwić podejmowanie konkretnych etycznych decyzji. Dodatkowo Kodeks ma służyć wszystkim tym, którzy zdecydowali się pracować jako terapeuci behawioralni: ma wspierać proces kształtowania ich wrażliwości etycznej oraz przypominać o konieczności nieustannej i uważnej troski o etyczną poprawność relacji między terapeutą, klientem/pacjentem (beneficjentem) i jego rodziną/opiekunami. W swojej praktyce terapeuci behawioralni są zobowiązani do stosowania podstawowych zasad etycznych (Koocher i Keith–Spiegel, 1998):

• nie powoduj cierpienia,
• szanuj autonomię drugiego człowieka,
• pamiętaj, że wpływasz na poprawę funkcjonowania osoby, którą wspierasz i osób z jej otoczenia,
• bądź sprawiedliwy,
• bądź prawdomówny,
• traktuj innych z godnością,
• traktuj innych z troską i współczuciem,
• podnoś i rozwijaj swoje umiejętności,
• przyjmuj odpowiedzialność.

Kodeks Etyczny Polskiej Licencji Terapeuty Behawioralnego (PLTB) stanowi zbiór zasad określających tok postępowania oraz zachowań etycznych podmiotów pracujących w obszarze terapii behawioralnej. Osoby posiadające licencję PLTB są zobowiązane do stosowania standardów w nim zawartych. Dodatkowo terapeuta oraz superwizor behawioralny są odpowiedzialni za przestrzeganie powszechnie obowiązujących przepisów prawa. Komisja ds. Etyki PLTB jest organem, do którego należy zgłaszać nadużycia oraz nieetyczne zachowania terapeutów oraz superwizorów behawioralnych. Wszelkie pytania/wątpliwości natury etycznej także powinny być kierowane do Komisji. Celem działania Komisji ds. Etyki jest rozwiązywanie problemów etycznych, ochrona terapeutów i superwizorów behawioralnych, ochrona beneficjentów oraz podjęcie odpowiednich działań w momencie zaistnienia nadużyć oraz nieprzestrzegania niniejszego Kodeksu (np. skreślenie z listy PLTB).

 

Rozdział I. Odpowiedzialne zachowanie terapeuty behawioralnego

a) Terapeuta i superwizor behawioralny podczas podejmowania decyzji związanych z pracą powinni polegać na wiedzy opartej na naukowych dowodach pochodzących z badań podstawowych i stosowanych.

b) Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są do rozpowszechniania informacji na temat terapii behawioralnej poprzez prezentacje, dyskusje, artykuły, czy też za pośrednictwem mediów.

c) Każdy terapeuta i superwizor behawioralny powinien prowadzić zajęcia oraz szkolenia tylko w granicach swoich kompetencji.

d) Terapeuta i superwizor behawioralny powinni dbać o rozwijanie swoich kompetencji poprzez uczestniczenie w warsztatach, szkoleniach i konferencjach o tematyce behawioralnej oraz czytać na bieżąco fachową literaturę.

e) Terapeuta i superwizor behawioralny powinni być prawdomówni oraz promować uczciwe i rzetelne zachowanie u innych.

f) Terapeuta i superwizor behawioralny powinni dotrzymywać zobowiązań, umów, utrzymując przy tym wysokie standardy pracy oraz nie powinni podejmować  zobowiązań i zadań, którym nie sprostają.

g) Zachowanie terapeuty i superwizora behawioralnego powinno być zgodne z przepisami prawnymi i etycznymi, przyjętymi w obrębie wspólnoty społecznej i profesjonalnej, której są członkami.

h) Podczas świadczenia usług terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są do używania zrozumiałego dla swoich beneficjentów języka, który powinien być spójny z pojęciami związanymi z terapią behawioralną.

i) Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są do powstrzymywania  się od świadczenia usług, gdy ich sytuacja osobista może wpłynąć negatywnie na świadczone usługi.

j) Terapeuta i superwizor behawioralny nie powinni dopuszczać do mieszania ról społecznych, w których występują w stosunku do beneficjentów lub ich opiekunów.

k) Terapeuta i superwizor behawioralny nie powinni przyjmować ani ofiarowywać prezentów beneficjentom lub ich opiekunom, które mogłyby prowadzić do konfliktu zobowiązań lub interesów.

 

Rozdział II. Odpowiedzialność terapeutów behawioralnych wobec beneficjentów

a) Terapeuta i superwizor behawioralny są odpowiedzialni i zobowiązani do świadczenia wysokiej jakości usług w stosunku do wszystkich stron będących beneficjentami usług terapeutycznych.

b) Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są do świadczenia usług wobec beneficjentów zgodnie ze swoją wiedzą, wykształceniem i doświadczeniem. Jeśli w danym przypadku posiadane przez terapeutę behawioralnego umiejętności terapeutyczne nie są wystarczające, to terapeuta ma obowiązek skonsultować wątpliwości z superwizorem behawioralnym lub też terapeutą behawioralnym mającym doświadczenie w danej dziedzinie.

c) W przypadku zaangażowania wielu stron, które mogą być uznane za beneficjentów, przed rozpoczęciem świadczenia swoich usług, terapeuta powinien ustalić hierarchię ważności celów swojego działania i poinformować o tym wszystkie zaangażowane strony.

d) W przypadku konfliktu interesów terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są zawsze wspierać interesy głównego beneficjenta, którym jest osoba poddawana terapii.

 

Rozdział III. Współpraca z innymi specjalistami

a) Celem świadczenia jak najbardziej profesjonalnych i specjalistycznych usług, w sytuacjach
w których jest to wskazane i konieczne dla dobra beneficjenta, terapeuta i superwizor behawioralny powinni współpracować z innymi specjalistami. Współpraca ta powinna dotyczyć osób pracujących zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz założeniami terapii behawioralnej.

b) Terapeuta i superwizor behawioralny mają możliwość zalecenia konsultacji medycznych beneficjentowi w sytuacjach, w których istnieje uzasadnione prawdopodobieństwo, że zachowanie głównego beneficjenta jest pod wpływem zmiennych medycznych lub biologicznych.

 

Rozdział IV.  Udział osób trzecich

a) W przypadku świadczenia usług na rzecz osób małoletnich lub osób z niepełnosprawnością, które realizowane są na wniosek osób trzecich (rodziców, opiekunów, wychowawców), terapeuta i superwizor behawioralny mają obowiązek poinformować te osoby (np. opiekuna prawnego beneficjenta) o ich prawach do wszelkich danych i dokumentów oraz o charakterze i zakresie świadczonych usług.

b) Dobro beneficjenta stoi ponad dobrem wszelkich innych osób. W sytuacji, gdy osoba trzecia domaga się świadczenia usług niezgodnych z rekomendacjami terapeuty i superwizora behawioralnego, są oni zobowiązani do rozwiązania kwestii spornej w jak najlepszym interesie beneficjenta. W sytuacji, gdy spór nie może zostać rozwiązany – terapeuta i superwizor behawioralny mogą przerwać świadczenie swoich usług.

 

Rozdział V.  Prawa i przywileje beneficjentów. Poufność danych oraz prowadzenie dokumentacji

a) Każdy beneficjent ma prawo do terapii, która oparta jest na dowodach naukowych i dostosowana do potrzeb każdego beneficjenta. Obowiązkiem terapeuty i superwizora behawioralnego jest informowanie beneficjenta o metodach leczenia i terapii, które są oparte na dowodach naukowych i najbardziej skuteczne.

b) Terapeuta i superwizor behawioralny powinni analizować i oceniać efekty terapii oraz jej możliwy wpływ na zmianę w zakresie zachowań osoby poddanej terapii.

c) Nadrzędnym celem terapeutycznym jest dobro beneficjenta rozumiane jako zapewnienie prawa do rozwoju, przebywania w środowisku terapeutycznym, zapewnienia bezpieczeństwa oraz traktowania z szacunkiem.

d) Na prośbę beneficjenta lub jego opiekuna prawnego, terapeuta i superwizor behawioralny mają obowiązek przedstawić swoje kwalifikacje.

e) Nagrywanie sesji terapeutycznych odbywa się za pisemną zgodą beneficjenta lub jego opiekuna prawnego.

f) Terapeuta i superwizor behawioralny mają obowiązek chronić prywatność oraz poufność danych swoich beneficjentów zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa (RODO) oraz Regulaminem PLTB.

g) Terapeuta i superwizor behawioralny mogą udostępniać informacje będące danymi osobowymi beneficjenta (w formie fotograficznej, pisemnej lub video), tylko w sytuacji posiadania pisemnej zgody beneficjenta lub jego opiekunów prawnych. Zgoda ta powinna być podpisana przed rozpoczęciem świadczenia usług terapeutycznych.

h) Terapeuta i superwizor behawioralny nie mają prawa ujawniać poufnych informacji bez zgody beneficjenta lub jego opiekunów prawnych, za wyjątkiem sytuacji nakazanych przez obowiązujące przepisy prawne.

i) Terapeuta i superwizor behawioralny mają obowiązek uzyskać zgodę (ustną lub pisemną) beneficjenta lub jego opiekunów prawnych przed uzyskaniem lub przekazaniem dokumentacji beneficjenta z lub do innych źródeł celem przeprowadzenia oceny behawioralnej.

 

Rozdział VI.  Dokumentowanie pracy zawodowej i badań naukowych oraz przechowywanie dokumentacji

a) Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są do odpowiedniego dokumentowania swojej pracy zawodowej, obejmującej świadczenie usług terapeutycznych oraz przeprowadzanie badań naukowych, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, w tym RODO, oraz regulacjami zawartymi w Regulaminie PLTB.

b) Terapeuta i superwizor behawioralny mają obowiązek tworzenia i przechowywania dokumentacji w sposób zgodny z prawem i zapewniający zachowanie poufności.

c) Terapeuta i superwizor behawioralny mają obowiązek tworzenia, rozpowszechniania, przechowywania oraz niszczenia dokumentacji i danych dotyczących przeprowadzania badań naukowych oraz świadczenia usług terapeutycznych zgodnie z prawem, zachowując poufność i w sposób umożliwiający przeniesienie nadzoru nad usługami w dowolnym momencie.

d) Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są przechowywać dokumentację i dane przez okres 5 lat.

 

Rozdział VII. Przerwanie lub zaprzestanie świadczenia usług

a) Terapeuta i superwizor behawioralny powinni zakończyć relację terapeutyczną z beneficjentem, gdy:

• upłynął czas określony w zawartym z beneficjentem kontrakcie,
• został uzyskany efekt terapeutyczny określony w zawartym kontrakcie,
• beneficjent nie korzysta z usług,
• beneficjent byłby poszkodowany poprzez kontynuowanie świadczenia usług,
• beneficjent lub jego opiekunowie prawni wnioskują o zaprzestanie świadczenia usług,
• beneficjent nie wywiązuje się z zasad określonych w kontrakcie.

b) Możliwe jest przerwanie świadczenia usług terapeutycznych, gdy beneficjent nie zrealizował celów zawartych w kontrakcie behawioralnym. Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązują się w tej sytuacji do podjęcia wysiłków, aby przenieść świadczenie usług na innego specjalistę.

 

Rozdział VIII. Ocena zachowania

a) Terapeuta i superwizor behawioralny w swoich praktykach i badaniach naukowych powinni stosować behawioralno-analityczne techniki oceny zachowania.

b) Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są do przeprowadzania oceny funkcjonalnej zachowań przed opracowaniem zaleceń oraz programów zmiany zachowań.

c) Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są do przedstawienia beneficjentowi lub jego opiekunom prawnym:

• informacji dotyczących procedur (metody terapeutyczne, dokumentacja, ewaluacja), które będą wykorzystywane w trakcie realizowania programów zmian zachowań,
• osób, które będą uczestniczyły w realizacji programów.

d) Terapeuta i superwizor behawioralny mają obowiązek gromadzenia i graficznego przedstawiania danych w sposób umożliwiający podejmowanie decyzji dotyczących realizowania programów zmian zachowań, zgodnie z regulacjami rekomendowanymi przez PLTB.

e) Terapeuta i superwizor behawioralny mają obowiązek wyjaśnienia beneficjentom lub ich opiekunom prawnym wyników przeprowadzonych oddziaływań terapeutycznych w sposób dla nich zrozumiały.

 

Rozdział IX. Terapeuci behawioralni i programy zmian zachowań

a) Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są do opracowywania programów zachowań koncepcyjnie spójnych z prawami behawioralno - analitycznymi.

b) Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są uzyskać zgodę beneficjentów lub ich opiekunów prawnych na realizowanie programów. Dodatkowo zobowiązani są do uzyskania pisemnej zgody beneficjenta lub jego opiekuna prawnego na realizację programu zmiany zachowań przed rozpoczęciem jego realizacji lub przed wprowadzeniem w nim zmian.

c) Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są dostosować i zindywidualizować programy zmian zachowań do potrzeb każdego beneficjenta, biorąc pod uwagę zmienne środowiskowe, wyniki przeprowadzonej oceny funkcjonalnej oraz cele terapii.

d) Terapeuta i superwizor behawioralny powinni opracować cele programu zmiany zachowań i przedstawić je w formie pisemnej. Każdy program, na ile jest to możliwe, powinien być poprzedzony przeprowadzeniem analizy korzyści i ryzyka w związku z wprowadzeniem danych procedur do osiągnięcia celów programu oraz wskazaniem beneficjentowi lub jego opiekunom prawnym niezbędnych warunków środowiskowych koniecznych do tego, aby dany program był skuteczny.

e) Jeżeli z jakiegoś powodu (np. warunków środowiskowych, braku współpracy ze strony opiekunów/nauczycieli beneficjenta itp.) nie jest możliwa realizacja danego programu terapeutycznego, terapeuta i superwizor behawioralny mają możliwość (a) poddania danego problemu superwizji, (b) weryfikacji celów terapeutycznych, (c) rozwiązania kontraktu wraz z referencją do innych terapeutów/superwizorów.

f) Jeśli zmienne środowiskowe (wskazywane w poprzednim punkcie) utrudniają realizację programu zmiany zachowań, terapeuta i superwizor behawioralny powinni dążyć do wyeliminowania tych ograniczeń.

 

Rozdział X. Stosowanie procedur karzących

a) Terapeuta i superwizor behawioralny powinni w pierwszej kolejności rozważać stosowanie procedur proaktywnych bazujących m.in. na wzmacnianiu i modyfikacji środowiska. Jeśli procedury te nie przynoszą oczekiwanych efektów mogą rozważyć wykorzystanie procedur reaktywnych opartych na wygaszaniu lub karaniu. Przed wdrożeniem procedur opartych na wygaszaniu lub karaniu, terapeuta i superwizor behawioralny muszą upewnić się, że wszystkie inne możliwości oparte na wzmacnianiu i modyfikacji środowiska zostały zastosowane.

b) Jeśli w programach zmiany zachowań konieczne jest zastosowanie procedur opartych  na wygaszaniu lub karaniu, terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są do równoległego kształtowania zachowań alternatywnych.

c) Niezależnie od zasady opisanej w ustępie (a), terapeuta i superwizor behawioralny mają prawo zastosować procedury oparte na karaniu względem prezentowanego zachowania trudnego w sytuacji, kiedy zachowanie to zagraża beneficjentowi lub innym osobom w jego otoczeniu.

d) Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są do stałej weryfikacji efektywności stosowanych procedur opartych na karaniu oraz wprowadzania zmian w tych procedurach, jeśli okazują się  nieskuteczne.

e) Terapeuta powinien korzystać z dodatkowego wsparcia (superwizji) w sytuacjach, w których konieczne jest stosowanie procedur opartych na karaniu. Konieczne jest odbycie szczegółowego szkolenia dotyczącego prawidłowego stosowania tych procedur oraz weryfikacja umiejętności nabytych w tym zakresie.

f) Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są do oceny restrykcyjności wszystkich planowanych procedur.

g) Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są do stosowania jak najmniej restrykcyjnych, ale efektywnych procedur.

 

Rozdział XI. Superwizorzy behawioralni

1. Superwizor behawioralny powinien udzielać superwizji tylko w granicach swoich kompetencji zawodowych,  i  tylko w takim wymiarze, jaki gwarantuje skuteczne świadczenie tych usług.
2. Superwizor behawioralny zobowiązany jest powierzać osobom poddanym superwizji tylko takie obowiązki, które osoby te są w stanie wypełnić w sposób kompetentny, etyczny i bezpieczny.
3. Superwizor behawioralny powinien dbać o to, żeby osoby superwizowane nabyły niezbędnych umiejętności do kompetentnego, etycznego oraz bezpiecznego wykonywania obowiązków.
4. Superwizor behawioralny prowadzi superwizje i/lub szkolenia dotyczycące terapii behawioralnej, które powinny spełniać wszystkie wymogi przewidziane dla zdobycia licencji PLTB lub dla osiągnięcia innych celów  określonych w Regulaminie PLTB.

 

Rozdział XII. Oświadczenia publiczne

1. Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są wydawać oświadczenia publiczne zgodnie z zasadami niniejszego Kodeksu. Przez oświadczenia publiczne rozumie się: komercyjną lub niekomercyjną reklamę, ulotki, materiały drukowane, foldery i strony informacyjne, osobiste życiorysy i curriculum vitae, wywiady i komentarze udzielane dla mediów, oświadczenia w postępowaniach prawnych, wykłady i publiczne prezentacje, wpisy w mediach społecznościowych oraz inne publikowane materiały.
2. Terapeuta i superwizor behawioralny nie mogą wydawać publicznych oświadczeń, które ze względu na swą zawartość, mogą zostać uznane za fałszywe, mylące lub wyolbrzymione.
3. Terapeuta i superwizor behawioralny w ramach świadczenia usług terapii behawioralnej nie powinni stosować interwencji i metod spoza jej zakresu.
4. Jeżeli jednak terapeuta lub superwizor behawioralny stosuje usługi niezwiązane z terapią behawioralną, to muszą one być jasno wyodrębnione poprzez oficjalne oświadczenie: „Te metody nie są oparte na zasadach terapii behawioralnej, a ich stosowanie nie jest ujęte w licencji PTLB”. Powyższe oświadczenie powinno być umieszczone w programach terapeutycznych oraz innych, stosownych dokumentach obok nazw i opisów wszystkich metod, które nie są związane z terapią behawioralną.
5. Podczas prowadzenia wykładów, warsztatów lub innych prezentacji, terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są do podania źródła wykorzystywanych informacji.
6. Terapeuta i superwizor behawioralny mogą stosować reklamę w celu: opisania rodzajów świadczonych przez siebie usług, kwalifikacji zatrudnianej przez siebie kadry oraz obiektywnych danych zgromadzonych lub opublikowanych w zgodzie z obowiązującymi przepisami prawa.

 

Rozdział XIII. Terapeuci i superwizorzy behawioralni a badania naukowe

1. Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są do planowania oraz przeprowadzania badań naukowych w zgodzie z obowiązującymi przepisami prawa i oraz w zgodzie z profesjonalnymi standardami odnoszącymi się do sposobu przeprowadzania badań.
2. Terapeuta i superwizor behawioralny powinni przeprowadzać badania naukowe wyłącznie po uzyskaniu zgody od właściwej komisji ds. etyki badań naukowych.
3. Terapeuta i superwizor behawioralny, którzy prowadzą badania naukowe połączone ze świadczeniem usług klinicznych lub społecznych zobowiązani są postępować zgodnie z wymogami dotyczącymi zarówno interwencji, jak i zaangażowania w badanie uczestników będących jednocześnie beneficjentami. W sytuacji zaistnienia konfliktu pomiędzy potrzebami badawczymi a potrzebami beneficjenta, terapeuta i superwizor behawioralny są zobowiązani potraktować priorytetowo dobro beneficjenta.
4. Pracownicy naukowi oraz ich asystenci prowadzący badania powinni wykonywać tylko te zadania, do których są odpowiednio przeszkoleni i przygotowani. Terapeuta i superwizor behawioralny ponoszą odpowiedzialność za przestrzeganie standardów etycznego postępowania przez prowadzących badania asystentów oraz inne osoby podlegające ich superwizji lub nadzorowi.
5. W sytuacji napotkania problemu etycznego, terapeuta i superwizor behawioralny powinni rozwiązać problem poprzez konsultacje z właściwą komisją ds. etyki badań naukowych, konsultacje z superwizorem lub członkami Komisji ds. Etyki PLTB.
6. W sytuacji uzyskania informacji o niewłaściwym wykorzystaniu lub interpretacji wyników badań swej pracy, terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są do podjęcia niezbędnych kroków w celu sprostowania wspomnianych nadużyć.
7. Terapeuta i superwizor behawioralny powinni zrozumiałym językiem informować uczestników badania oraz ich opiekunów prawnych: (1) o naturze badania, (2) o dobrowolnym udziale w badaniu; (3) o możliwości odmowy brania udziału w badaniu, (4) o możliwości zrezygnowania z badania w każdym momencie bez żadnych konsekwencji, (5) o istotnych czynnikach mogących wpłynąć na ich gotowość do brania udziału w badaniu, (6) o obowiązku  odpowiedzi na wszelkie pytania zadawane przez uczestników badania przez osobę odpowiedzialną za projekt badawczy.
8. Terapeuta i superwizor behawioralny nie powinni ujawniać informacji umożliwiających zidentyfikowanie beneficjenta, organizacji lub uczestników badań. Informacje takie mogą być udostępnione jedynie po uprzednim uzyskaniu pisemnej zgody od tych osób lub organizacji lub w sytuacji, gdy istnieją inne, prawne przesłanki do ujawnienia tych informacji.
9. Terapeuta i superwizor behawioralny są zobowiązani do poinformowania uczestników badania o jego celu i wynikach po zakończeniu badania.
10. Terapeuta i superwizor behawioralny, którzy uczestniczą w panelach opiniujących przyznawanie stypendiów, grantów lub pracują jako recenzenci, powinni zachować bezstronność lub zrezygnować z oceny wniosków, w które są bezpośrednio zaangażowani.
11. Terapeuta i superwizor behawioralny zobowiązani są  do cytowania prac innych, podając odpowiednie źródła.
12. Terapeuta i superwizor behawioralny nie mogą prezentować cudzej pracy (części lub elementów) lub danych jako swoich własnych.
13. Terapeuta i superwizor behawioralny nie mogą fałszować danych ani podawać nieprawdziwych wyników w swych publikacjach. W przypadku znalezienia błędów w opublikowanych danych, powinni podjąć niezbędne kroki w celu usunięcia tych błędów poprzez sprostowanie, unieważnienie, erratę lub zastosowanie innych powszechnie uznanych metod.
14. Terapeuta i superwizor behawioralny nie mogą pomijać wyników, które mogłyby zmienić interpretację ich pracy.
15. Terapeuta i superwizor behawioralny nie powinni publikować jako oryginalnych, danych które były opublikowane wcześniej.
16. Terapeuta i superwizor behawioralny nie mogą zatajać danych, na których oparli swoje wnioski, przed innymi profesjonalistami. Przekazanie danych innym profesjonalistom nie może naruszać poufności danych dotyczących uczestników badania.

 

Rozdział XIV. Odpowiedzialność etyczna terapeuty i superwizora behawioralnego

1. Terapeuta i superwizor behawioralny w celu uzyskania i utrzymania licencji PLTB powinni stosować się do niniejszego kodeksu etycznego oraz regulaminu PLTB.
2. Terapeuta i superwizor behawioralny są zobowiązani do zapoznania się oraz stosowania niniejszego Kodeksu. Brak wiedzy i niezrozumienie obowiązujących standardów postępowania nie jest usprawiedliwieniem i nie zwalnia od konsekwencji związanych z nieetycznym postępowaniem.
3. W przypadku wystąpienia zagrożenia naruszenia praw beneficjenta, terapeuta i superwizor behawioralny są zobowiązani do: (1) podjęcia wszelkich czynności niezbędnych do ochrony beneficjenta, (2) podjęcia próby nieformalnego rozwiązania problemu (np. po przez rozmowę), (3) zawiadomienia odpowiednich podmiotów (np. pracodawcy, superwizorowi, Komisji ds. Etyki itp.) , (4) stosowania odpowiednich strategii organizacyjnych, (5) podjęcia konsultacji z odpowiednimi specjalistami. Wszelkie podjęte w tym zakresie działania powinny być odpowiednio dokumentowane.